Christina wybijała kilka pobliskich zombich za  kiedy nagle krzyknęła do Hofmana który stał niczym słup podziwiając twierdzę.
-Zorientuj się gdzie jesteśmy i którędy dojdziemy do centrum.
Zomby było bardzo mało dlatego też dziewczyna sama dawała sobie radę, było na oko ich z 7 ale było to normalne zomby zazwyczaj zaczynało się schodzić kiedy coś się dzieje np takie strzały z broni palnej doskonale je przyciągały. póki co był spokój wiec  był czas na pogawędki w każdym razie Korporacja przysłała tu Hoffmana aby dostał się do jednej z upadłych placówek która była w mieście, mieli zabrać 3 walizki które powinny znajdować się na teranie tej placówki, zarówno Hoffman jak i Christina została poinformowana o tym jak dostać się do środka podczas odprawy lecz stan placówki był nieznany.

Ostatnio edytowany przez Raffaello (2013-05-05 23:22:34)

Hoffman zapytał się obsługi samolotu przez swoje słuchawki z mikrofonem lecz usłyszał nie zbyt zadowalającą odpowiedz od pilota.
-Żartujesz sobie rozejrzyj się sam mam zbyt mało paliwa na robienie dla ciebie zwiadu, miasta nie znasz i pamiętajcie aby zdążyć na umówiony czas inaczej będziecie musieli powrócić na własną rękę, podejrzewam że tutejsza ludność nie będzie skora do pomocy.
Było raczej oczywiste że gdyby Hoffman mia GPS to miał by łatwiej ale tego nie miał.
Pani Christina skończyła z tymi zomby kiedy podeszła do Hoffmana i
-To jak wiesz gdzie jesteśmy ?
Podała pytanie patrząc na Hoffmana.

Dziewczyna popatrzyła na niego jak na jakiegoś.. no trudno kiedyś mu wybaczy.
-A nie mogłeś wpełznąć na tą wierzę ? i rozejrzeć się z góry na okolicę ? Nieważne.
Wyciągała zwykłą mapę tak po prostu najzwyklejszą mapę i zaczęła się rozglądać.
-Chodź za mną teraz ty się zajmiesz nieproszonymi gośćmi jesteśmy niedaleko celu.
Dziewczyna ruszyła w kierunku lasu, przez chwilę patrząc na zwykły kompas. Wyglądała nawet ładnie ale nie na tym powinien się skupić chłopak bo było dość pochmurnie i ogólnie ponuro a podczas podroży przez taki las sprawiało to wrażenie naprawdę niezłego strachu. Szli kiedy nagle Hoffman usłyszał jakieś korki za sobą były to 3 Zomby o słabym stopniu rozwoju takie jakby najzwyklejsze.

Pani przyśpieszyła kroku widząc że Hoffman bawi się z zombi w to kto się szybciej zmęczy miała niezbyt zadowalaną minę, co zabawne Zobmie były dość dobre w tą grę szły i szły i szły na was nieubłaganie nie wykazując oznak zmęczenia. Ale dystans nadal był bezpieczny tylko powoli mogło zaczynać się to robić nudne a potem nawet męczące po przejściu szybkim krokiem około 450 metrów pojawił się następny zombi także goniący resztę, ten śmierdział znacznie bardziej i był trochę bardziej zmutowany od reszty. Szedł od boku a konkretnie od prawej strony dziewczyny czyli od lewej chłopaka bo musiał mieć na oku te goniące Zombie. Powoli towarzystwa przybywało. Ale nadal można było iść tylko co wtedy kiedy nie będzie można będzie już iść dalej, dodatkowo sprowadzenie zmoby do wejścia bazy i zostawienie ich tam było by nieco głupie ponieważ tarasowały by wtedy drogę ucieczki.

Dziewczyna posłuchała go nie wiadomo do końca czemu skoro ona tu dowodziła. W każdym razie 4 zomby goniły gniły za wami szliście bardzo szybko bo nowy zomby narzucił nowe tempo kiedy nagle z za krzaków w lesie wyskoczyła poczwara z taką gębą.

Była szybka naprawdę szybka ponieważ biegła z dużą prędkością i raczej nie miała dużych problemów z poruszaniem się.
Dziewczyna popatrzyła w tamtym kierunku z dziwieniem i powiedziała.
-Nie mogę zidentyfikować tego typa, uważaj na niego.
Ten typ z gębą biegł w dość znacznym dystansie i okrążał was starając się odciąć was z przodu wyglądało na to że jest myślący i niebezpieczny.

Zaszeleściło drzewo. Z gałęzi wyjrzała Victoria i przecierając zaspane oczy rozejrzała się zdezorientowana. Podsłyszała ostatnie pytanie chłopaka i wyjrzała dalej by ustalić o kim mowa. Zombie nie wyglądał na arcyinteligentnego jednak zachowywał się jakby wiedział co konkretnie chce zrobić.
-Jeśli o tego tu pana z zaawansowanym procesem gnilnym chodzi to z tego co podsłuchałam od innych może to być wirus G ze względu na inteligencję... Albo T... Jeden ciul. Zombie to zombie. Zabij albo zabije Ciebie.
Wskazywała gościa kijem bejsbolowym. Jednak nie wyglądała na taką co by chciało jej się ruszyć. Nie goni jej to nie ma powodu by się podnosić.
-A czegóż szukacie?

Vicki prychnęła i przewróciła oczami.
-Tak, wydzieraj się głośniej i ściągnij nam na kark więcej tych gnid...
Dziewczyna pokręciła głową i przyjrzała się uważniej chłopakowi. Cholera, ile może mieć lat? Piętnaście? Uśmiechnęła się szyderczo.
-... młody.
Musiała! Po prostu musiała! Podparła się na łokciu i z zaciekawieniem. Widać, że niedoświadczony. Drze japę jak poparzony jeszcze spuszcza zombie z oka. Nie podobał się jej ten koleś ze szczątkami inteligencji. Był zbyt szybki i wiedział co robi.
-Niech ktoś go w końcu zdejmie...
Dodała marudnie.